Monday, May 11, 2009

Sa Tuktok ng Tangke

Muli na namang kaming nalasing kagabi't umakyat sa tangke. Sa pagkakataong 'to, mas marami kami. Ansarap talaga ng pakiramdam sa itaas. Naisip ni Jerick na mas maganda daw tambayan ang tangke sa tuwing ika'y nag-iisa't may iniisip.

Napaisip ako. Siguro nga. Payapa sa taas. Tanaw mo ang skyline ng Ortigas at mga ilaw ng kabahayan sa di kalayuang subdivision. Pati na din ang buong Summerfield, ang aming maliit na subdivision.

Kung ikaw ay aakyat dun mag-isa sa gabi, ang tanging kalaban mo lang ay ang dilim at takot na biglang may magpakita sa iyong kung ano. Di din naman gaanong malamok sa tingin ko. Pwede ka ding umihi ng walang nakakakita. Tulad ng ginawa kagabi ni ____. Iihi din sana ako pero di ko nagawa. Baka biglang umikot ang isa sa mga kasama ko, dyahe.

Siguro minsan isang araw susubukan kong umakyat ng mag-isa. Magmuni-muni dun. Kaya ko kaya? Siguro. Bat di subukan di ba?

Bumaba kaming lahat sa tangke di katagalan. Balak pa sana naming igood time sila Omec. Isa-isa kaming bababa ng di nila napapansin. Unang bumaba si Jeff. Tapos si Jerick. Nung nag-excuse ako para umihi, yun na ang hudyat ng pagbaba ko. Pagdating ko sa babaan, nagkasalubong kami ni Hapon. Nagulat ako kasi akala ko isa siya sa mga maiiwan.

"Anong ginagawa mo?" tanong ko.

"Bababa" mabilis niyang sagot.

"Okay. Mauna na ako" sabi ko habang pumuwesto na ng pababa.

Di na siya sumagot. Hinintay niya na lang na makadistansya ako saka siya bumaba.

Nagbabaan na din sila Chai, Pau, Omec at Jr.

Umikot kaming lahat sandali sa kalahati ng subdivision.

Nung na kila Chai na uli kami, habang nagpapahinga. Nagtanong si Jr.

"May load pa sa inyo?"

"Sa oras na 'to? Tulog na yung mga yun!" automatic kong sagot. Madaling araw na at hindi 711 ang aming bahay. Baliw talaga si Jr....32kb.

Pagkatapos ay napagkasunduang maglulugaw. Di na sumama si Jr dahil magpapaload pa siya.

Nung papunta na kami sa aming fave lugawan, nadaanan namin si Jr sa kanto ng Golden City, sa may BURGERAN. Natayo at tila may hinihintay na kung ano.

"Hoy! Anong ginagawa mo jan?"tanong ni Paulo.

"Uuwi" maikling sagot ni Jr.

"Lika, sabay ka na namin."sabi ni Pau.

Sakay ang Jr. Sa bilis magpatakbo ni Pau ng motor niya, di na nakapwesto ng maayos si Jr. Tumakbong nakahang ang dalawang paa ni Jr. Naisip ko ang hirap nun. Kapag kasi kaming dalawa ni Chai ang angkas ni Pau, halos mahulog na ako dahil walang kapitan ang motor ni Pau. Ayun! Si Jr, halos mahulog na nga at siguradong ngawit sya dahil nga nakahang lang yung dalawa nyang paa. Di man lang pinaapak sa apakan. Di ko alam kung matatawa ako o maaawa.

"San ka ba?"tanong ni Paulo pagdating namin sa gate ng Golden City.

"Sa Bagong Palenke."sagot ni Jr.

Naconfuse kaming lahat. Ang akala namin hanggang dun lang sya't dun na sya mag-aabang ng sasakayan pauwi.

"Lika na, sabay ka na sa amin."si Pau. Angkas uli si Jr.

Pagdating namin sa fave lugawan namin, baba din si Jr.

"Lalakarin ko na lang."si Jr.

Di na namin siya pinansin dahil kumakalam na mga tiyan namin. Nagutom yata sa inuman, nagtataka ako kasi madami naman kaming pulutan. Malamang psychological lang, nakakagutom kasi yung thought of lugaw.

Kain, lamon, super lagay ng bawang na sunog.

Kain, lamon, inom ng tubig. Ubos.

Solve na. Umuwi na kami. Si Pau parang hinahabol ng sampung G liner sa bilis magpatakbo. Kami nila Chai pagurl lang ang andar.

Nakauwi kaming lahat ng safe at nagpasya ng umuwi sa kanya-kanyang bahay. Alas-tres pasado na nung mga oras na yun.

Pagdating sa bahay sinubukan ko pang mag-online at tingnan kung online si HB. Wala. Tulog na siguro. Naisipan kong mag-iwan ng message sa friendster nya. Nag-alangan ako. Naisip ko kung tama ba yung gagawin ko. Baka lumabas akong needy at hayok sa attention nya. Natural, nilamon yun ng kagustuhan kong mag-papansin sa kanya. Nag-iwan nga ako ng message at nagpasya na akong matulog.

Pambihirang inuman. Di man lang ako nalasing. Ganon din ang sabi ni Chai kanina. Naisip ko meron pa namang next time para maglasing muli't malunod sa alak. Sisiguraduhin ko sa susunod may tama na akong uuwi.

No comments:

Post a Comment