Hangover to death.
Yan nakuha naming mga pumunta sa birthday party ni Hapon.
Tinotoo niya nga yung sinabi niya na lalasingin niya kami. Di ko alam na ganon siya kaseryoso.
Bumigay ako. Nagsuka. Nawalan ng alaala.
Medyo matagal nang di ko nararanasan yun kaya ayos lang. Nakakahiya nga lang kasi may naglinis pa ng isinuka ko. Diyahe. Salamat 32kb.
Hindi ko masyadong maalala ang mga pangyayari. Mangilangilan lang.
Kapiraso lang ng bawat eksena ang mga naaalala ko. Kahit anong gawin ko wala talaga akong maalala sa iba.
Nung nag-usap-usap kami nila Pau at Chai kanina, may mga ipinaalala silang akala nila'y alam ko. Umoo na lang ako't sinabi din sa kanila na "Oo nga ano? Nakalimutan ko yun."
Tulad ng pagbasag ni Pau ng itlog sa ulo ni Hapon. Request ni Cacai, tita ni Hapon, dahil ganon daw ang tradisyon ng mga taga-Arellano. Dun sila parehong nag-aaral ng kolehiyo.
Naisip ko parang walang kwenta, bat itlog? Wala bang mas madugo? Ano kaya simbolo nung itlog na binasag sa ulo?
Naalala ko din si Chai na ang trip ay para lang asong ulol, nangangagat siya sa braso. Di ko din alam kung bakit. Lahat yata'y di nakaligtas. Sa akin nga lang eh medyo kakaiba dahil nagpaalam siya. Umoo ako sa pag-aakalang kaya ko ang sakit. Kumagat siya. Nanghina ako bigla. Ganon pala pakiramdam ng kinakagat, nakakapanghina sa tuhod. Pareho ng feeling kapag nakita mo yung crush mo. Yun nga lang may kahalong sakit.
Kanina'y kanya-kanya ng pakitaan ng pasa sa braso. Wala akong pasa pero nung ipinaalala sa akin na nangagat si Chai kagabi, naintindihan ko na kung bakit may makirot na parte sa may kaliwa kong balikat.
Kagabi, pagkatapos ng videoke, nagkaroon kami ng mini press conference.
Sa kulay kasi ng table cloth nila hapon at long table pa ang set up, eh aakalain mo ngang may question and answer portion.
Gamit ang mic na tinanggalan ng kordon, nag-umpisang magbatuhan ng tanong. Nung ako ang nakahawak, naisip ko na magandang venue yun para tanungin na sila ng mga tanong na di nila masasagot ng normal sila.
"Handa na kayo sa tanong?" pasakalye ko kay Chai at Paulo. Alam kong game sila sa kahit anong tanong.
"Kahit ano ba pwedeng itanong?" paninigurado ko.
"Sige, kahit ano." matapang na sagot ni Pau.
"Talaga?" ako ulit.
"Oo, go na teh" si Chai.
"Okay...Kayo na ba ni Pau? Oo o hindi?" diretso kong tanong kay Chai.
Napangiti ang lahat. Naghihintay sa sagot nila.
"OO" sagot ni Chai.
"Ayun oh!" may nagsabi saka kami naghiyawan. (Any reaction?)
ITUTULOY...antok na ako at di ko mahanap ang susunod na episode ng Boys Over Flower sa Youtube.
Yan nakuha naming mga pumunta sa birthday party ni Hapon.
Tinotoo niya nga yung sinabi niya na lalasingin niya kami. Di ko alam na ganon siya kaseryoso.
Bumigay ako. Nagsuka. Nawalan ng alaala.
Medyo matagal nang di ko nararanasan yun kaya ayos lang. Nakakahiya nga lang kasi may naglinis pa ng isinuka ko. Diyahe. Salamat 32kb.
Hindi ko masyadong maalala ang mga pangyayari. Mangilangilan lang.
Kapiraso lang ng bawat eksena ang mga naaalala ko. Kahit anong gawin ko wala talaga akong maalala sa iba.
Nung nag-usap-usap kami nila Pau at Chai kanina, may mga ipinaalala silang akala nila'y alam ko. Umoo na lang ako't sinabi din sa kanila na "Oo nga ano? Nakalimutan ko yun."
Tulad ng pagbasag ni Pau ng itlog sa ulo ni Hapon. Request ni Cacai, tita ni Hapon, dahil ganon daw ang tradisyon ng mga taga-Arellano. Dun sila parehong nag-aaral ng kolehiyo.
Naisip ko parang walang kwenta, bat itlog? Wala bang mas madugo? Ano kaya simbolo nung itlog na binasag sa ulo?
Naalala ko din si Chai na ang trip ay para lang asong ulol, nangangagat siya sa braso. Di ko din alam kung bakit. Lahat yata'y di nakaligtas. Sa akin nga lang eh medyo kakaiba dahil nagpaalam siya. Umoo ako sa pag-aakalang kaya ko ang sakit. Kumagat siya. Nanghina ako bigla. Ganon pala pakiramdam ng kinakagat, nakakapanghina sa tuhod. Pareho ng feeling kapag nakita mo yung crush mo. Yun nga lang may kahalong sakit.
Kanina'y kanya-kanya ng pakitaan ng pasa sa braso. Wala akong pasa pero nung ipinaalala sa akin na nangagat si Chai kagabi, naintindihan ko na kung bakit may makirot na parte sa may kaliwa kong balikat.
Kagabi, pagkatapos ng videoke, nagkaroon kami ng mini press conference.
Sa kulay kasi ng table cloth nila hapon at long table pa ang set up, eh aakalain mo ngang may question and answer portion.
Gamit ang mic na tinanggalan ng kordon, nag-umpisang magbatuhan ng tanong. Nung ako ang nakahawak, naisip ko na magandang venue yun para tanungin na sila ng mga tanong na di nila masasagot ng normal sila.
"Handa na kayo sa tanong?" pasakalye ko kay Chai at Paulo. Alam kong game sila sa kahit anong tanong.
"Kahit ano ba pwedeng itanong?" paninigurado ko.
"Sige, kahit ano." matapang na sagot ni Pau.
"Talaga?" ako ulit.
"Oo, go na teh" si Chai.
"Okay...Kayo na ba ni Pau? Oo o hindi?" diretso kong tanong kay Chai.
Napangiti ang lahat. Naghihintay sa sagot nila.
"OO" sagot ni Chai.
"Ayun oh!" may nagsabi saka kami naghiyawan. (Any reaction?)
ITUTULOY...antok na ako at di ko mahanap ang susunod na episode ng Boys Over Flower sa Youtube.
No comments:
Post a Comment